شعری که هیچ ضمیر دوم شخصی ندارد
.
.
.
رَستَم،
به فتح راء و سکون سین و فتح تاء.
رَستَم،
امروز، شنبه، اولین روز مرداد ماه.
هزاران طبقاتِ در خود فروماندگیِ مدرنِ بودنم فرو ریخت و
رَستَم.
به فتحِ خویش و سکوت هستی و فتحِ آزادِ قلمروی زیباشناسانهام.
.
.
.
.
+ نوشته شده در یکشنبه دوم مرداد ۱۳۹۰ ساعت ۸ ب.ظ توسط لاله
|