هذیان ها

آدم ها به هم نزديك مي شن، نه براي پر كردن تنهايي هم؛ فقط براي اينكه تسلي خاطري براي هم باشند.

آدمي تنهاست... هميشه تنهاست...

*  *  *

سلام. امروز نهم آذر 1387، من يه دفتر تازه خريدم. دفتر قبلي كه چند صفحه بيشتر نمونده بود تموم شه، چند روز پيش گم شد. اون دفتر رو آخرين روزهاي اسفند سال پيش خريده بودم و نوشته هاي خيلي با ارزشي توش داشتم ( نوشته هايي كه تو وب لاگم تابه حال نوشته ام ، قسمتي از همون ها بودند، كاش همه اش رو اينجا نوشته بودم!) امروز كه رفتم دانشگاه، گشتم بلكه پيداش كنم، اما پيدا نشد و اين قضيه كلي حال من رو گرفت! گم شدن دفتر نوشته هاي روزانه، يكي از بدترين اتفاقاتيه كه مي تونه بيفته. با همين دفتر بود كه من تصميم گرفتم به عادت گذشته ي نوشتن برگردم؛ همون موقع ها بود كه تصميم گرفتم وب لاگم رو درست كنم،... واي چه اتفاقات و چه چيزهايي از من ودرونم كه اونجا ثبت نشده!

من با اون دفتر دوست بودم و خطاب به او مي نوشتم. باهاش مشورت مي كردم، ازش نظر مي خواستم... كجايي دفتر؟ كجايي؟ نگرانتم، خيلي زياد، بي قرارم، پيدا شو، منتظرتم....

چه نوشته ها، چه نوشته ها! در مورد چه چيزهايي،‌چه آدم هايي...[...] تنهايي هام، بي قراري هام، ناراحتي ها و لذت هام، درگيري هاي شخصي ام(‌كه ممكنه كسي اگر بخوندشون دچار سوء تفاهم بشه  L) ....واي! خواهش مي كنم پيدا شو دفتر عزيز من!

تمام امروز به هم ريخته بودم و دوباره افكار ناراحت كننده به ذهنم هجوم آورده بود. غروب متوجه شدم كه يه دليلش ناراحتي گم شدن دفترمه. تازه فهميدم چقدر مهم بوده.

درس هم كه نخوندم امروز( من در حال درس خواندن براي كنكور ارشد مي باشم!، نمي باشم!) يكي دو هفته است كه دوباره شل شدم، حوصله ي درس خوندن رو ندارم. امروز كه رفتم توي نت[...]  لعنت به من!

اين نوشته ها، ادامه ي همون سير دفتر قبليه. بدون اون ها بي معني به نظر مي رسه. اَه! چقدر حالم گرفته شده. در قياس با چند ماه اخير كه معمولا حالم خوب بوده، نسبتا حال ِ زياد بديه. آهان يادم افتاد ، به توصيه ي نگار ر. يه جلد چلچراغ خريدم. ورق زدن اون هم كه از قديما اعصابم رو خورد مي كرد، حالا باز هم با خزعبلاتش ذهنم رو آشفته كرد. سينما جمهوري و كافه ي علي مصفا و ليلا حتمي قبل اونكه بتونم ببينمش ، تو آتيش سوزي سوخت!